Hier een intervieuw van Bill, van de opnames van "Spring nicht." Hier verteld hij hoe het was: Een parkeergarage van vijftien meter hoog in Alexanderplaats in Berlijn. Het is één uur ’s nachts, de regen klettert, en het is goed koud. Bovenin, op de rand van het dak van de parkeergarage, staat Tokio Hotel zanger Bill. Hij ziet er verdrietig en wanhopig uit. Zijn haar waait in de wind. Zometeen zal hij zich in de diepte laten vallen! Heftig! Deze scène zie je in de nieuwe Tokio Hotel video “Spring nicht”. Daarin speelt Bill gelijk een dubbele rol: een keer als redder en een keer als “verdrietige Bill”, die niet meer wil leven... Hoe was de opname? Heel vermoeiend! Deze keer hebben we twee nachten lang gefilmd. Op de eerste dag was de hele band er, op de tweede dag alleen ik. Maar gelukkig zijn we om 17:00 uur begonnen. Dat is meer mijn tijd! (lacht) Het was tamelijk nat en koud. Jij was in een T-shirt buiten. Hoe heb je dat doorstaan? Mijn hele lichaam rilde. Maar zodra de camera uit was, werd me snel een warme jas aangedaan. Bovendien was er hete thee, chocolade melk en warme wafels. Dat heeft geholpen. Je speelt iemand die zelfmoord wil plegen. Hoe heb je je in die rol geplaatst? Dat was echt niet makkelijk. Zodra de camera aanging, moest ik het gevoel van de song overbrengen. En dat alleen met m’n ogen. De jongens hebben de video gezien en zeiden dat ik het goed had gedaan. Was je niet bang, toen je daar op de afgrond stond? Ik heb een beetje hoogtevrees. Maar gelukkig werd ik door 2 stuntmannen begeleid. Die hebben me goed aangepraat. Daardoor heb ik me relatief zeker gevoeld. Heb je zelf een keer aan zelfmoord gedacht? Nee, nog nooit! Natuurlijk heeft iedereen problemen, en het gaat mij ook niet altijd super goed. Maar de gedachtes mij het leven weg te nemen, had ik nog nooit! Waren er in de familie of bij vrienden gevallen van zelfmoord? Nee. Maar veel jongeren uit onze omgeving hebben het helemaal niet makkelijk in het leven. Die hebben vaak met ons daarover gepraat. Daarom vond ik het ook belangrijk, dit lied te maken. Met mijn dubbele rol als vertwijfelde en als redder, wilde ik laten zien dat je niet mag opgeven! Als je iemand kent die zich wil ombrengen, moet je alles ervoor doen om de vertwijfelde weer hoop te geven! Hebben fans zich al een keer daarover geuit? Ja. Er waren brieven, waarin fans erover vertelden dat ze al sinds kort wilden opgeven. Ze bedoelden dat onze muziek hun had geholpen. Dat is natuurlijk het mooiste wat je ons eigenlijk kan zeggen. Heb je zelf angst voor de dood? Ja, dat heeft iedereen toch! Maar Tom heeft er nog meer angst voor. Hij houdt gewoon zó erg van het leven! Ik hou ook van het leven. Maar het is echt erg, als mensen in de buurt staan en vóór je sterven. Maar aan zoiets mag je niet voortdurend denken. Anders maak je het leven echt moeilijk! Geloof je in leven na de dood? Er is daar gegarandeerd iets. Maar ik kan niet precies zeggen wat. Alles kan toch niet opeens voorbij zijn… Wat zou je graag willen zijn in het volgende leven? Ik zou graag een hond willen zijn! (lacht) Die hebben het goed. Die kunnen de hele dag slapen, eten en worden voortdurend geaaid. Hou oud zou je willen worden? Heel oud! Maar het komt er ook aan. Als ik in m’n leeftijd erg ziek zou worden, zou ik dat anders zien. Maar zou ik met 85 jaar nog door de omgeving springen en van het leven genieten, dan zou het super zijn! Hou zou opa Bill zijn? Boah, ik kan me echt niet voorstellen hoe ik er dan zou uitzien. Maar ik denk dat ik een coole opa ben! (grijnst)